ارزیابی پایداری عملکرد در نخود با استفاده از مدل ammi در کرمانشاه

وجود اثر متقابل ژنوتیپ × محیط ایجاب می کند که عملکرد ژنوتیپ ها در دامنه وسیعی از شرایط محیطی مورد آزمایش قرار گیرند تا اطلاعات حاصل بتواند کارایی مربوط به گزینش و معرفی آن ها را افزایش دهد.در این تحقیق به منظور بررسی و انتخاب ژنوتیپ های پر محصول و سازگار با شرایط دیم و آبی، آزمایشی با تعداد21 لاین و رقم نخود در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار به مدت چهارسال (1380- 1376)در دانشکده کشاورزی دانشگاه رازی در دو شرایط دیم و آبی اجرا گردید. اثر متقابل ژنوتیپ × محیط  با استفاده از مدل ammi در سطح احتمال 1% معنی دار بود. مجموع مربعات (ss) اثر متقابل توسط مدل ammi به چهار مؤلفه اصلی اثر متقابل (ipca) معنی دار در سطح احتمال 1% تفکیک گردید. در کل دو مؤلفه اصلی (ipca1  وipca2)  58/66 % تغییرات اثر متقابل ژنوتیپ × محیط را توجیه کردند. بر اساس نمودار بای پلات مدل ammi2، ژنوتیپ های 1 ((flip 92-131c ،7 ( (filip 92-47c، 8 (flip 92-9c) ، 1592- 104c) -(flip ، 16(flip 92 -158c ) و21 (ilc 482 ) به عنوان ژنوتیپ های پایدار و ژنوتیپ های 7،8،16و21 به علت داشتن عملکرد بالا به عنوان ژنوتیپ های پایدار با عملکرد بالا شناخته شدند.